FAKTOGRAFSKA SVESKA 148

Poslednja publikacija „Podaci o naoružanju“ sa faktografskim podacima o strategijskim raketnim sistemima objavljena je 1982. godine pod brojem 41, a u izdavačkoj produkciji Vojnotehničkog instituta. Od tog perioda pa do danas pojavilo se obilje podataka o novim i modernizovanim starim strategijskim raketnim sitemima pa je nastala potreba da se obradi i objavi inovirani, kompletniji pregled – publikacije „Strategijski raketni sistemi“.

Veliki napredak u razvoju skoro svih naučno-tehničkih i tehnoloških oblasti uslovio je i veoma brz razvoj u oblasti strategijskih oružanih snaga kako u SAD, Rusiji (SSSR-u) tako i u manjem broju drugih zemalja koje su koliko toliko svojim tehničko-tehnološkim i ekonomskim kapacitetima mogle krenuti u razvoj strategijskih nuklearnih oružja, odnosno strategijskih raketa, nosača raketa i lansera (lansirnih sistema) za te rakete.

U poslednjoj deceniji prošlog veka došlo je do znatnog poboljšanja karakteristika postojećih strategijskih raketnih sistema uvođenjem boljih modernijih, pouzdanijih i jeftinijih rešenja u oblasti elektronike, novih konstrukcionih materijala, a posebno u oblasti vezanoj za poboljšanje karakteristika sistema vođenja koji se ogledaju u korišćenju najnovijih dostignuća iz oblasti inercionog navigacionog sistema – INS, sistema globalnog pozicioniranja – GPS, sistema za praćenje konture terena – TERCOM i dr.

Korišćenjem novih dostignuća iz oblasti raketnog pogona, novih-kombinovanih sistema vođenja, uvođenjem višestrukih, nezavisno usmerenih nuklearnih bojevih glava uslovili su dobijanje raketnih sistema (veoma) velikog dometa, velike preciznosti i efikasnosti na cilju uz relativno prihvatljivu cenu izrade. Koristeći raspoložive podatke urađeno je ovo novo drugo izdanje pregleda faktografskih podataka u kojem je obrađen najveći broj navedenih strategijskih raketnih sistema koji su se nalazili ili se nalaze u operativnoj upotrebi ili su u fazi razvoja.

Pod strategijskim raketnim sistemima datim u ovoj publikaciji podrazumevaju se svi raketni sistemi čije se rakete lansiraju sa zemlje, vazduhoplova, broda ili podmornice i imaju skoro uvek maksimalan domet veći od 500 km (500 km je kompromisni domet prema podelama po dometu na Zapadu i po nameni na Istoku), nose skoro uvek nuklearnu bojevu glavu i do cilja su vođene nekim od sistema vođenja i/ili njihovom kombinacijom.

Svi podaci o strategijskim raketnim sistemima odnosno komponentama ovih sistema su bazirani na podacima iz otvorene literature date na kraju publikacije i kao takve ih treba prihvatiti.